Dostum Yağmur

Günlerden Perşembe idi. Hava fena yağmurluydu. Billur pencerenin kenarından dışarı bakıyordu. Yüzünde bir hüzün vardı. Üzgün görünüyordu. Üzgünlüğünün nedeni ise okula gidememesiydi. Çünkü bugün hava durumuna göre okullar tatil edilmişti. Billur’ da buna üzülüyordu. Biraz sonra ablası Meltem yanına geldi. Ona neden bu kadar üzgün olduğunu sordu. Billur şöyle cevap verdi: -Abla, bugün okula gidemedim. Hepsi bu yağmur yüzünden. Ablası şöyle cevap verdi: -Billur biliyor musun sen daha doğmadığında biz çiftlikte yaşıyorduk. O zamanlar bizim oralarda market yoktu.

Billur’un kafası karıştı. -Madem öyle siz nasıl yemek yapıyordunuz? diye sordu. Ablası; -Sabah akşam çalışıyorduk. O zamanlar bizde tarlalar da vardı. Hatta bir elma ağacımız vardı. Ama o ağacın kurumaması için biz yağmur sularını kullanırdık, dedi.

Billur’da; -Yani yağmurunda mı faydası var? Ablası Billur’a bakarak: -Tabii ki var, demiş. Sonra da kendi odasına gitmiş. Billurun biraz kafası karışmış. Ama biraz düşününce anlamış. Yani yağmur bize yardım etmek için yağıyormuş. Daha sonra Billur zamanını boş şeylerle değil okuyarak değerlendirmiş. Böylece çok bilgi edinmiş.

Elif Nisa Bodur