Eylül'de Bitti

Eylül’de Bitti

 

Ey yar sen değil miydin bekle beni elbet geleceğim diyen?

Gelmedin bak ellerin oldum. 

Sen değil miydin beni her özlediğinde Nazım oku diyen?

Çok özledim bak şiir de kalmadı.

Sen değil miydin Eylül on beş demeden yanında olacağım diyen?

Nerede kaldın bak Eylül de bitti. 

 

Artık çok geç be sevgilim 

Bekledim, okudum, gün saydım ama sen yoktun biz vardık ben ve sana olan sevdam.

Yalan mıydı verdiğin sözler, hepsi birer aldatmaca mıydı? 

Hepsi basit birer cümleden mi ibaretti? 

Kaç mevsim değişti, 

Kaç Eylül geldi geçti haberin var mı? 

 

Senin için öldü dediler istese bile gelemez dediler, saf yüreğim inandı onlara ve siyahlar giydim ağıtlar yaktım sabahlara kadar dualar ettim sen rüyalarıma bile girmedin. 

Çok geç oldu ama anladım artık 

Sen adam olamadın 

Sen benim gibi sevemedin.

Sevenler ölmez sevdiklerini ellere yâr etmez.

Sen sevemedin beceremedin. 

 

Ben de bittim Eylül gibi. 

Ve inan bana dökecek başka bir yaprağım da kalmadı. 

Toprağı sarmış köklerim bile benden umudu kesti.

Dallarım da kurudu.

Kabuklarım da soyuldu. 

Kalakaldım ormanın en orta yerinde,

Sensiz ve çırılçıplak.

 

Muhsin ışık